Priče iz 1001 noći

Premijera: 12. 4. 2007.

Kamenčići orijentalnog mozaika „Priče iz 1001 noći“, tog divnog arapskog zbornika pripovjedaka, bajki, romana, novela, humoreski i anegdota, interpolirane su u priče o ženama iz raznih perioda povijesti, uključujući i aktualno doba. U predstavi vlada istovremenost i bezvremenost ljudskih života. Od dramskog lica Šeherezade koja se pirandelovski predstavlja kao žena iz priče do dramskog lica porno - glumice koja u predstavi glumi u porno - filmu Arapske noći 2. U Pričama iz 1001 noći koegzistiraju razni žanrovi upregnuti u žanr nad žanrovima – žanr ljubavi. Publika je promatrač iz kazališnog vremeplova. „Priče iz 1001 noći“ sazdane su isključivo od izoliranih arhetipova u životima dramskih lica u čijem umu i duhu prebivaju. Predstava počinje mitološkim prikazom početka patrijarhata. U pitanju je vrlo angažirana predstava i to prvenstveno na temu degradacije duhovnosti u današnjem svijetu koja se najtransparentnije očituje u infantilnom i strastvenom nesporazumu između islama i kršćanstva kojima je zajedničko to da vladaju muškarci. Što je Istok, a što Zapad i kakav je to imaginarni zid na koji trošimo vrijeme, riječi i živote? Tko to gine u Bagdadu i zašto? U onom istom Bagdadu koji svira i pleše svojom mudrošću i putenošću na stranicama Priča iz 1001 noći. Ova predstava je nježni eksperiment o pričanju priča, te o odnosu takozvanog Istoka i takozvanog Zapada. Svi ti «veliki» motivi smješteni su u «male» živote žena iz raznih kultura i vremena o kojima Šeherezada priča caru Šehrijaru. Predstava je posvećena ženama jer je patrijarhalna današnjica najveći globalni problem iz kojeg proizlaze svi drugi problemi.